Ενότητα 1 – Το Διαδίκτυο των πραγμάτων και το παιδαγωγικό πλαίσιο χρήσης του στη διδασκαλία ενηλίκων
Απαιτούνται νέες δεξιότητες εκπαιδευτικών για την εφαρμογή του IoT στην «έξυπνη εκπαίδευση»
Δεδομένου ότι οι εκπαιδευτές ενηλίκων θα πρέπει να εξοικειώσουν με επιτυχία άτομα με χαμηλή ειδίκευση, καθώς και εκείνους που είναι εκπαιδευτικά απομακρυσμένοι με την ψηφιακή μάθηση, το πρώτο βήμα είναι να αναπτυχθεί μια συνειδητοποίηση από την πλευρά των εκπαιδευτών για το πόσο ποικίλα και δύσκολα μπορούν να είναι τα προβλήματα για τους συμμετέχοντες με χαμηλή ειδίκευση, καθώς και για εκείνους που μαθαίνουν εξ αποστάσεως.
Πολύ συχνά οι εκπαιδευτές ασχολούνται με πολύ ανομοιογενείς ομάδες συμμετεχόντων. Μέσα στις προκλήσεις, εκτός από την έλλειψη κινήτρων και ευαισθητοποίησης για μελλοντικές προσανατολισμένες διαδικασίες μάθησης, πολυπολιτισμικότητα, διαφορετικά υπόβαθρα μετανάστευσης, διαφορετικά εκπαιδευτικά υπόβαθρα, έλλειψη γλωσσικής εμπιστοσύνης, εκπαιδευτικά προσόντα, επαγγελματική κατάρτιση, λείπουν ή είναι ανεπαρκή τα προσόντα και η επαγγελματική εμπειρία τους, κάτι που οδηγεί με τη σειρά του σε μειονεκτήματα στην εργασία, στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία γενικότερα.
Ταυτόχρονα, αυτή η ετερογένεια προσφέρει επίσης την ευκαιρία να μεταδώσει στους συμμετέχοντες τη σημασία των επαγγελματικών / τεχνικών προσόντων ή της κατάρτισης. Επομένως, οι εκπαιδευτές δεν πρέπει μόνο να ενημερώνουν τους μαθητές για τις ευκαιρίες κατάρτισης και εισόδου, αλλά και να επικεντρώνονται στη γνωριμία, τη μάθηση και τη χρήση ψηφιακών εργαλείων, την επέκταση των λεγόμενων δεξιοτήτων ΤΠΕ, προκειμένου να έχουν περισσότερες ευκαιρίες τόσο για την επαγγελματική τους ζωή όσο και για την αγορά εργασίας.
Επιπλέον, ένα από τα βασικά καθήκοντα των εκπαιδευτών είναι να αναφερθούν στα οφέλη του IoT και στο σχεδιασμό των στόχων κατάρτισης και μάθησης. Έτσι, η κατάρτιση περιεχομένου εκπαίδευσης, μάθησης και υλοποίησης περνά στη νέα διδακτική πραγματικότητα.
Θα πρέπει επίσης να εξετάσουν την τεχνολογία IoT για να προγραμματίσουν συνεδρίες νωρίτερα, καθώς οι περισσότερες στιγμές κατάρτισης/καθοδήγησης θα αλλάξουν. Επιπλέον, πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη διαδικτυακή πλατφόρμα και τις δυνατότητές της που προσφέρονται (π.χ. απόδοση των μαθητών και συγκεκριμένες δυνατότητες αξιολόγησης που προσφέρονται όπως κουίζ, διαδικτυακή διαδραστική αυτό-αξιολόγηση ή υπηρεσίες επικοινωνίας και εργαλεία συνεργασίας όπως φόρουμ, απειλές, συζητήσεις ή διαδικτυακά σεμινάρια) και να υποστηρίζουν τους εκπαιδευόμενους σύμφωνα με τις ψηφιακές τους δεξιότητες.
Αυτό συνεπάγεται επίσης ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να γνωρίζουν τις νέες ανάγκες στην κατάρτιση και, συνεπώς, τις ικανότητες για την αναβάθμισή της. Ξεκινώντας από τις συνηθισμένες εργασίες, ένας εκπαιδευτής πρέπει να επίσης να μπορεί να εκτελέσει σε κάποιο βαθμό τα παρακάτω: ο σχεδιασμός ενός μαθήματος ή ο σχεδιασμός εκπαιδευτικών και μαθησιακών στόχων, η ανάπτυξη και κατάρτιση περιεχομένου εκπαίδευσης και μάθησης συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης της γνώσης , καθώς και των δεξιοτήτων και ικανοτήτων.
Τέλος ο κάθε εκπαιδευτής θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι μέσω της τεχνολογίας θα μπορεί:
- να προγραμματίσει συνεδρίες πιο νωρίτερα, καθώς οι περισσότερες στιγμές κατάρτισης, και καθοδήγησης μπορεί να «χαθούν» χωρίς να έχουν πια μαθητές με χαμηλή εξειδίκευση στις τάξεις ή αυτό θα πρέπει να καλύπτεται από την τεχνολογία.
- να προσφέρει δυνατότητες (π.χ. απόδοση μαθητών με χαμηλή εξειδίκευση και συγκεκριμένες δυνατότητες αξιολόγησης που προσφέρονται όπως κουίζ, διαδικτυακή διαδραστική αυτό-αξιολόγηση ή υπηρεσίες επικοινωνίας και εργαλεία συνεργασίας όπως φόρουμ, απειλές, συζητήσεις ή διαδικτυακά σεμινάρια) που υποστηρίζουν επίσης τους μαθητές σύμφωνα με τις ψηφιακές τους δεξιότητες.
- να δημιουργήσει (νέο) περιεχόμενο εκπαίδευσης / εκμάθησης σε νέες ψηφιακές μορφές (π.χ. ηχητικά όπως podcasts, εκπαιδευτικά βίντεο, περιεχόμενο εικονικής πραγματικότητας, ψηφιακά σοβαρά παιχνίδια, αλγόριθμοι επιλογής και ενημέρωσης …) προσαρμοσμένο στις μεμονωμένες συσκευές που χρησιμοποιούνται. Για να κατανοήσουμε πώς αυτά τα περιεχόμενα μπορούν να ωφελήσουν την κατάρτιση και δεξιοτήτων χρειαζόμαστε πραγματικό περιβάλλον ή ρυθμίσεις, εξασκώντας και επαναλαμβάνοντας τα σε πραγματικές συνθήκες κατάρτισης.
- να βοηθήσει σχετικά με τις πτυχές ασφάλειας δεδομένων / IT (όχι μόνο για την κοινή προστασία προσωπικών δεδομένων, αλλά και για έξυπνες συσκευές εκτός του δικού σας συστήματος πληροφορικής και την επικοινωνία τους στο βαθμό που απαιτείται για τη στοχευμένη χρήση).
Τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα αφορούν νέες ψηφιακές δεξιότητες οι οποίες σχετίζονται με τη μεθοδολογία και την επικοινωνία που ήδη εφαρμόζεται με τα σχετικά εργαλεία και συστήματα σε πολλά εκπαιδευτικά συστήματα. Ωστόσο, υπάρχουν νέες πτυχές που σχετίζονται με την επικοινωνία μεταξύ μηχανών και ατόμων, που πρέπει να γνωρίζουν και οι εκπαιδευτικοί.
Το “Die Computerwoche” αναφέρει ότι τα κενά ασφαλείας του IoT και ότι η “Υποδομή δημόσιου κλειδιού (PKI) μπορεί να βοηθήσει διασφαλίζοντας ότι μπορούν να συνδεθούν μόνο εξουσιοδοτημένες συσκευές έχουν συνδεθεί από τον χρήστη και έχουν ταξινομηθεί ως αξιόπιστα από το τμήμα πληροφορικής. ”
Επιπλέον, οι προτάσεις αναφέρονται στην υποδιαίρεση του δικτύου: Οι χρήστες φέρνουν νέες συσκευές στο δίκτυο που πιθανότατα δεν θα πρέπει να είναι συνδεδεμένες με την ΙοΤ υποδομή.
Σκεφτείτε τη διαμόρφωση της κυκλοφορίας. Η διαμόρφωση της κυκλοφορίας, ειδικά για ύποπτες ροές δεδομένων, μπορεί να συμβάλει στον μετριασμό του αντίκτυπου των επιθέσεων στο δίκτυο και να βελτιώσει τη συνδεσιμότητα για υπηρεσίες κρίσιμης σημασίας.
Εάν οι συσκευές δεν μπορούν να διαμορφωθούν από μια κεντρική πλατφόρμα, θα πρέπει να συνεργαστείτε με το προσωπικό σας [και τον μαθητή] κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης. Αυτό διασφαλίζει ότι οι τύποι των προεπιλεγμένων ρυθμίσεων είναι απενεργοποιημένοι.
Τις περισσότερες από αυτές τις πτυχές πρέπει να τις γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί. Όμως, για κάποιες άλλες, απαιτείται επικοινωνία και ανταλλαγή πληροφοριών με το αντίστοιχο υπεύθυνο / τμήμα πληροφορικής.
Η επικοινωνία και οι διδακτικές πτυχές όσον αφορά το περιεχόμενο IoT, μαζί με τις έξυπνες συσκευές, δεν πρέπει μόνο να λαμβάνουν υπόψη τον χρήστη, τον μαθητή και τις δεξιότητες / ικανότητες που πρέπει να μάθει κάποιος. Συγκεκριμένα, η χρήση του IoT πρέπει επίσης να εξετάσει περισσότερες ερωτήσεις σχετικά με το ποια έξυπνη συσκευή οι εκπαιδευόμενοι θα χρησιμοποιούν για την επικοινωνία τους με τις άλλες έξυπνες συσκευές, δεδομένου ότι η υποδομή μπορεί να δώσει όρια στο μέγεθος της οθόνης, τους τύπους μορφών, τις διεπαφές κ.λπ.
https://cdn.pixabay.com/photo/2016/11/22/08/53/training-1848689__340.jpg
Συνοψίζοντας αυτά, οι εκπαιδευτές θα πρέπει:
- Να γνωρίζουν τις ευκαιρίες και τους κινδύνους του IoT,
- Να γνωρίζουν πώς μπορεί να διασφαλιστεί η μεταφορά μάθησης μέσω του IoT,
- Να γνωρίζουν μεθόδους για να παρακινήσουν και να εμπλέξουν μαθητές – ειδικά εκείνους με χαμηλή εξειδίκευση – και να ξέρουν πώς να προωθήσουν μια κουλτούρα αυτο-μάθησης μέσα και από τη χρήση του IoT,
- Να κάνουν χρήση και προώθηση της συλλογικής και άτυπης μάθησης, του σχεδιασμού του μαθησιακού υλικού για μια πιο έξυπνη μάθηση
- Να μάθουν να μετατρέπουν τα σχόλια και την αξιολόγηση τους, με βάση την υποστήριξη σε IoT συσκευές
- Να είναι σε θέση να δομήσουν τη δική τους εργάσιμη ημέρα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν και να συνοδεύσουν τους εκπαιδευόμενους στη μαθησιακή τους διαδικασία
- Να βλέπουν τον εαυτό τους ως μαθητευόμενο ώστε να μπορούν να προβληματιστούν και να αλλάξουν εν μέρει τη (προηγούμενη) συμπεριφορά που είχαν ως εκπαιδευτή προσαρμοζόμενοι βήμα προς βήμα στις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες.